Mariaan is βn mooi vrou wat nie liefde ken of vertrou nie. Sy het haar Groen Vingers-tuindienste, haar dieselbakkie, en darem die katte. Die enigste siel wat sy moet versorg, is Marius, βn parapleeg nΓ‘ sy ongeluk. Nie dat Marius dit waardeer nie. Nee, diΓ© vername skrywer neem dit vanselfsprekend aan en is boonop gruwelik onbeskof. Tot sy op βn dag haar voet neersit. Dis genoeg om Marius te laat nadink, en haar met ander oΓ« te begin agternakyk. Want hy is βn man, al kan hy nie meer sy bene gebruik nie. Iewers in die Karoo, in βn gewyde kerkie, word Mariaan en Marius baie stil. En daardie nag is die sterre baie helder. Toe hulle terugkeer Kaapstad toe, het iets in albei se harte gebeur. Maar βn man in βn rolstoel kan nie op sy knieΓ« gaan om die vraag te vra nie. Veral nie βn man met βn verlede nie. Dit neem tyd om te leer vergifnis en liefde is soos βn suurlemoenblaartjie: Dit moet kneus voor jy met daardie wonderlike geur beloon word.