حیوانات با غرایز زاده میشوند. این غرایز، مهارت ها و معلوماتی هستند که موجود زنده بدون آموزش از ابتدای تولد با خود همراه دارد. غرایز از سرشت برمیخیزد و اکتسابی و آموختنی نیست، لاکپشت های دریایی که در کنار ساحل بدنیا می آیند، از لحظه زایش، خود به خود به سوی دریا حرکت میکنند.

لانه سازی، جنگ طلبی، شناخت دشمن ودیگر رفتارهای جانوران رفتارهای غریزی است که برای بقا لازم بوده است.

کُشتن و دریدن در آنها غریزی است و ضمانتی است برای بقایشان. نه از کُشتن لذت میبرند و نه از تماس جنسی هدفی بجز تنازع بقا دارند.

از حدود ۵۰،۰۰۰ سال پیش که انسان خردمند و نوین پا به عرصه وجود گذاشت و به قدرت تفکر خود را متمایز از حیوانات و جانوران یافت، متوجه شد که برخلاف حیوانات دیگر، انسان هیچ‌ غریزه ای ندارد و مهارت ها و تجربیات را باید بیاموزد و فرا گیرد. از این رو آموزش ها ی مختلف در مکان های متفاوت، نتایج متفاوت در بر داشت. یک گربه در تمام نقاط دنیا غرایز ی یکسان دارد، ولی انسانها تحت تعالیم متفاوت یکسان نیستند، آموزش و محیط در شکل گیری شخصیت انسانی نقش مهمی بعهده دارند.

از زمان پیدایش مذاهب و نقش آنان در تعلیم و تربیت و اخلاق، انسان ها در سایه این تعالیم به ارزش هایی دسترسی پیدا کردند و آن را سمبل انسانیت نامیدند که ضد ارزش بود و آموخته هایشان تنها فطرت های حیوانی را در آنان پرورش میداد. در حیوان چیزی بنام وجدان وجود ندارد و آنچه که در انسان وجدان نامیده میشود و عاملی باز دارنده است. در ارتکاب جرائم بوسیله مذهب اعمال خلاف را توجیه میکند و زشتی و پلیدی عمل را سر پوش میگذارد واعمالی که در عرف قبیح است و نا پسند، به اعمالی خداپسندانه و نیکو تبدیل میگردد. دزدی و کشتن اگر بخاطر موجود موهوم و نادیده ای بنام خدا باشد تبدیل به جهاد فی سبیل الله میگردد و شنیع ترین و بیرحمانه ترین قوانین مجازات به نام او رقم میخورد.

یکی ازبیرحمانه ترین مجازات های ضد بشری که تقریبا در تمام دین ها از آن نام برده شده است، مجازات سنگسار می باشد که حق زندگی را که از حقوق ذاتی انسان است از او سلب می نماید.

پیامبرانی که خود را نمایندگان خدا در روی زمین و معلمین اخلاق می دانند، این مجازات شنیع را خواسته خداوند می دانند و مانند کاهنان معابد که برای خشنودی بت ها انسانها را قربانی میکردند، اینان نیز سنگسار را خواسته خداوند جلوه می دادند و مومنان برای خشنودی خدای موهوم دست به کثیف ترین جنایات می زدند. در روایات آمده است که محمد پیامبر اسلام که کامل ترین و بهترین و انسانی ترین راه و روش زندگی را برای مسلمین به ارمغان آورده است، در سنگسار شرکت میفرمودند و بعد از سنگسار بر میت نماز میخواندند.

در کُتب به اصطلاح مقدس تورات و انجیل از سنگسار نام برده شده، ولی در قرآن از آن ذکری نشده واز عایشه سخنی است که آیات سنگسار که بر روی کاغذ ی پاپیروس نوشته شده بوده ،بوسیله بز خورده شد.

سنگسار کردن یک انسان عملی است فجیع و غیر انسانی که هیچ حیوانی مرتکب آن نمیشود و فقط انسان است که میتواند به این درجه از پستی و شقاوت سقوط کند .

کتاب سنگسار نوشته محقق و اسلام شناس توانا ساسان قره داغی از معدود کُتبی است که به این موضوع پرداخته و این پدیده جنایتکارانه را از زوایای مختلف تاریخی و دینی مورد بررسی قرار داده است. مجازاتی که رد آن را در قانون حمورابیو توراتو انجیل و احادیث اسلامی می توان یافت که لکه ننگی است بر تاریخ بشریت.

آوای بوف