Superportraits: Caricatures and Recognition
Gillian Rhodes
თებ. 1997 · Psychology Press
ელწიგნი
184
გვერდი
family_home
მისაღები
info
reportრეიტინგები და მიმოხილვები დაუდასტურებელია შეიტყვეთ მეტი
ამ ელწიგნის შესახებ
As Nixon's unpopularity increased during Watergate, his nose and jowls grew to impossible proportions in published caricatures. Yet the caricatures remained instantly recognizable. Caricatures can even be superportraits, with the paradoxical quality of being more like the face than the face itself.
How can we recognize such distorted images? Do caricatures derive their power from some special property of a face recognition system or from some more general property of recognition systems? What kind of mental representations and recognition processes make caricatures so effective? What can the power of caricatures tell us about recognition?
In seeking to answer these questions, the author assembles clues from a variety of sources: the invention and development of caricatures by artists, the exploitation of extreme signals in animal communication systems, and studies of how humans, other animals and connectionist recognition systems respond to caricatures.
Several conclusions emerge. The power of caricatures is ubiquitous. Caricatures can be superportraits for humans, other animals and computer recognition systems. They are effective for a variety of stimuli, not just faces. They are effective whether objects are mentally represented as deviations from a norm or average member of the class, or as absolute feature values on a set of dimensions. Exaggeration of crucial norm-deviation features, distinctiveness, and resemblance to caricatured memory traces are all potential sources of the power of caricature.
Superportraits will be of interest to students of cognitive psychology, perception, the visual arts and animal behavior.
How can we recognize such distorted images? Do caricatures derive their power from some special property of a face recognition system or from some more general property of recognition systems? What kind of mental representations and recognition processes make caricatures so effective? What can the power of caricatures tell us about recognition?
In seeking to answer these questions, the author assembles clues from a variety of sources: the invention and development of caricatures by artists, the exploitation of extreme signals in animal communication systems, and studies of how humans, other animals and connectionist recognition systems respond to caricatures.
Several conclusions emerge. The power of caricatures is ubiquitous. Caricatures can be superportraits for humans, other animals and computer recognition systems. They are effective for a variety of stimuli, not just faces. They are effective whether objects are mentally represented as deviations from a norm or average member of the class, or as absolute feature values on a set of dimensions. Exaggeration of crucial norm-deviation features, distinctiveness, and resemblance to caricatured memory traces are all potential sources of the power of caricature.
Superportraits will be of interest to students of cognitive psychology, perception, the visual arts and animal behavior.
შეაფასეთ ეს ელწიგნი
გვითხარით თქვენი აზრი.
ინფორმაცია წაკითხვასთან დაკავშირებით
სმარტფონები და ტაბლეტები
დააინსტალირეთ Google Play Books აპი Android და iPad/iPhone მოწყობილობებისთვის. ის ავტომატურად განახორციელებს სინქრონიზაციას თქვენს ანგარიშთან და საშუალებას მოგცემთ, წაიკითხოთ სასურველი კონტენტი ნებისმიერ ადგილას, როგორც ონლაინ, ისე ხაზგარეშე რეჟიმში.
ლეპტოპები და კომპიუტერები
Google Play-ში შეძენილი აუდიოწიგნების მოსმენა თქვენი კომპიუტერის ვებ-ბრაუზერის გამოყენებით შეგიძლიათ.
ელწამკითხველები და სხვა მოწყობილობები
ელექტრონული მელნის მოწყობილობებზე წასაკითხად, როგორიცაა Kobo eReaders, თქვენ უნდა ჩამოტვირთოთ ფაილი და გადაიტანოთ იგი თქვენს მოწყობილობაში. დახმარების ცენტრის დეტალური ინსტრუქციების მიხედვით გადაიტანეთ ფაილები მხარდაჭერილ ელწამკითხველებზე.
