Mademoiselle Julie
Пра гэту электронную кнігу
Ongeveer 2000 Doelaks omsingel Fort Laval en eis van die Franse Vreemdelegioen bevelvoerder, kaptein Gaston Lefevre, om die fort sonder slag of stoot oor te gee. Dit plaas hom in ʼn uiters netelige posisie, want die Doelaks beweer dat hulle sy dogter, Julie Lefevre, geskaak het en dat hulle haar sal doodmaak indien hy en al sy manskappe nie die fort dadelik ontruim nie. Die Arabiese sjeik belowe hom dat hy net belangstel in die fort en niks anders nie. Kaptein Levefre besluit om te voldoen aan die versoek, tot groot skok van al sy manne en vra toe ʼn vrywilliger om sy dogter te gaan haal en die finale reëlings te gaan tref. Die Suid-Afrikaner Teuns Stegman, is die enigste een wat vorentoe tree en bereid is om die uiters gevaarlike taak aan te pak.
Terwyl Teuns op pad is na die Doelak kamp, net buite die fort, besluit sersant Zhakof om beheer oor die fort te neem en vir kaptein Lefevre onder arres te plaas. Hy sein vir Teuns om onmiddellik terug te kom, maar voor Teuns die fort kan bereik, word hy gevange geneem deur die Doelaks. In die sjeik se hooftent ontmoet hy vir Julie Lefevre, een van die mooiste vroue wat hy nog gesien het. Die sjeik gee vir Teuns presies 15 minute om terug te gaan fort toe en die oorname van die fort te eis, anders sterf Julie. Teuns daag toe nooit op nie, maar in sy plek daag kaptein Lefevre skielik uit die bloute op, tot groot verbasing van die sjeik. Hy neem hom toe na die Fort toe om die oorname van die fort te gaan eis.
Toe hulle egter die fort bereik, kry hulle tot hulle uiterste skok en verbasing ʼn leë fort, met geen soldaat êrens in die fort versteek nie. Hulle sukkel om die geheim uit te pluis, want hoe kon al die soldate onwetend deur die Doelak-linie dring wat rondom die fort opgestel is en toe ook net spoorloos verdwyn. Sjeik Feisan gebied vir kaptein Lefevre om hom na die wapenkamer te vergesel, want dit is eintlik die wapens en ammunisie waarin hy regtig belangstel. Maar weereens is die sjeik erg teleurgesteld, want wat hy daar vind is nie wat hy enigsins verwag het nie. Asof dit nie al is nie, gebeur daar nog iets in die wapenkamer wat die Doelaks in ʼn uiters benarde situasie plaas. Gou vlieg die lood in alle rigtings en die een spannende situasie op die volgende vind plaas, tot groot frustrasie en ellende vir die sjeik en sy volgelinge. Tussen die sjeik en dit waarvoor hy gekom het, is daar een baie dapper en intelligente man wat hom groot hoofberekenings gee en die een plan na die ander van hom in die wiele bly ry...
Звесткі пра аўтара
FRANCOIS ALWYN VENTER - FA VENTER (MEIRING FOUCHE, ELSKE TE WATER, RENE STEGMANN, MARIUS DE JONG)
FA Venter is ’n Hertzog-pryswenner vir literatuur en prosa. Hy is in Hopetown gebore en gradueeer in 1938 aan die Universiteit van Stellenbosch. Die jong FA Venter se skryftalent is vroeg reeds as joernalis waarneembaar en hy skryf ʼn reeks boeke en gedigte wat die Afrikaanse leser diep raak, onder ander sy seminale werke Wit oemfaan, Die middag voel na warm as, Swart Pelgrim, Kambro-kind, Man van Ciréne en Geknelde Land.
FA Venter skryf verder avontuurverhale vir jonger lesers, onder die byname Meiring Fouchè, Elske te Water, Renè Stegmann en Marius de Jong. In sy later jare boer FA Venter in die Kenhardt-distrik en op die plaas Cirène, net buite Vredendal in die Olifantsriviervallei. Dié geëerde en gevierde skrywer bring sy laaste jare in Strand deur en ontvang ook ander belangrike toekennings vir sy werk, onder andere die Ruitertrofee van die Suid-Afrikaanse Federasie van Rapportryerskorpse, die Andrew Murray prys en ʼn ere-doktorsgraad aan die Universiteit van Port Elizabeth. Hy sterf in 1997.
Francois Alwyn Venter (27 November 1916 - 8 July 1997) was a prominent Afrikaans writer of the 20th century. His novels explored biblical religious themes or cultural identities in the South African context. He was born in Hopetown and grew up on his parents' farm in the Britstown district. He studied at theUniversity of Stellenbosch and commenced a career as journalist in 1938. For 25 years he worked as a journalist in Cape Town, Pretoria, Windhoek and Johannesburg. He also wrote popular fiction, under the pseudonyms Meiring Fouché, Elske te Water, René Stegmann and Marius de Jongh.
F.A. Venter received the Hertzog Prize for prose in 1976 for his novels Swart Pelgrim and Geknelde land. For Kambro-kind he received the ruitertrofee (equestrian trophy) of the Suid-Afrikaanse Federasie van Rapportryerskorpse in 1982. In 1981 the University of Port Elizabeth awarded him the honory degree D. Litt in recognition for his writings. In 1996 he received the Andrew Murray Prize for Literature. He was in addition a member of theMaatschappij der Nederlandse Letterkunde (a Dutch society for literature). F.A. Venter died in 1997.
(Info obtained from Wikipedia).
https://www.softcoverbooks.co.
One of my lifelong passions is writing short stories, as well as editing and republishing the works of renowned authors, ensuring that these exceptional stories are rediscovered and enjoyed by a new audience.
