Eredi Piedivico e famiglia

· Giulio Einaudi Editore
Электрон ном
184
Хуудас
Үнэлгээ болон шүүмжийг баталгаажуулаагүй  Нэмэлт мэдээлэл авах

Энэ электрон номын тухай

Tra gli anni Venti e gli anni Sessanta del Novecento, la saga, senza eccessi, di un'inquieta famiglia lombarda. Una storia divertente e amara che infine, come una fiaba, apre il cuore alla speranza.

Oreste Piedivico, classe 1901, veterinario di Manerbio, provincia di Brescia, è ben visto da tutti nella zona della Bassa che è la sua condotta. Sempre disponibile, sempre pronto a sfrecciare sulla sua Benelli per visitare un mulo e far nascere un vitello, o magari un bambino. È anche un buon partito, e quando decide che non vuol piú essere signorino, trova subito moglie: la Lidovina, figlia unica di un allevatore. Il matrimonio, però, si rivela piú complesso del previsto. Lui non è mai stato tipo da relazioni fisse, e anche se si impegna, nei panni del marito è un po' impacciato. Mentre lei, in quelli della moglie, è proprio spaesata. Oreste accoglie la vita senza farsi troppe domande, Lidovina non smette mai di rimuginare. Sono diversi, e ancor piú diversi saranno i loro eredi. Proprio questi, anni dopo, scopriranno una semplice verità: non c'è bisogno di assomigliarsi per volersi bene.

- Puoi dire ai tuoi clienti che fra un po' avranno il loro piccolo veterinario. Sulle prime il Piedivico non comprese. Con un gesto della mano, indicandosi l'addome, la donna chiarí. Lui rimase a guardare fissamente la Lidovina che, sorridendo, gli spiegò come in genere un marito avrebbe dovuto prendere una simile notizia.
- Dovresti alzarti e abbracciarmi. Non sarebbe male, anche, avere gli occhi lucidi per l'emozione. Era una sera cruda di freddo e di terra dura sotto i piedi, pari a quelle dei giorni che l'avevano preceduta. I colori impoveriti del paesaggio parevano colare sui visi e negli occhi delle persone. Sotto la pelle, al sicuro nella pancia di sua moglie, il sole era alto, immaginò il Piedivico, né mai sarebbe tramontato. Si addormentarono con sulle labbra un'infinità di nomi appena pensati. Sognarono passeggiate, fotografie in bianco e nero, pagelle, dita sporche d'inchiostro. Sognarono mani che accarezzavano il ventre pieno, e neve che aveva il profumo del talco.

Энэ электрон номыг үнэлэх

Санал бодлоо хэлнэ үү.

Унших мэдээлэл

Ухаалаг утас болон таблет
Андройд болон iPad/iPhoneGoogle Ном Унших аппыг суулгана уу. Үүнийг таны бүртгэлд автоматаар синк хийх бөгөөд та хүссэн газраасаа онлайн эсвэл офлайнаар унших боломжтой.
Зөөврийн болон ердийн компьютер
Та компьютерийн веб хөтчөөр Google Play-с авсан аудио номыг сонсох боломжтой.
eReaders болон бусад төхөөрөмжүүд
Kobo Цахим ном уншигч гэх мэт e-ink төхөөрөмжүүд дээр уншихын тулд та файлыг татаад төхөөрөмж рүүгээ дамжуулах шаардлагатай болно. Файлуудаа дэмжигддэг Цахим ном уншигч руу шилжүүлэхийн тулд Тусламжийн төвийн дэлгэрэнгүй зааварчилгааг дагана уу.