Dit werk is een briefwisseling tussen C.G. Jung en Dr. R. Loy, de arts die de leiding had over het sanatorium L'Abri in Montreux-Territet. Deze briefwisseling werd voor het eerst gepubliceerd door Franz Deuticke Verlag, Leipzig en Wenen in 1914, en gedrukt door Dr. Loy zelf, die er een voorwoord bij deed. Deze editie is een nieuwe vertaling uit met een nawoord van de vertaler, een filosofische index van Jungs terminologie en een tijdlijn van zijn leven en werk. Het doel van deze nieuwe vertaling is om deze vroege wetenschappelijke werken van Jung (die bedoeld waren om door academici gelezen te worden) gemakkelijk leesbaar te maken voor de moderne lezer van vandaag, waarbij de academische verwijzingen zijn verwijderd en het taalgebruik helder en eenvoudig is. Dr. Loy en Dr. Jung bespreken verschillende aspecten van psychoanalyse, de rol van de therapeut en de aard van psychologische genezing. Dr. Loy, die suggestieve therapie beoefende en later de Freudiaanse psychoanalyse bestudeerde, is sceptisch over sommige interpretaties van Freud, met name over de universele symboliek van dromen en hun uitsluitend seksuele connotaties. Jung reageert door de waarde van verschillende psychotherapeutische methoden te erkennen, waaronder suggestieve therapie, terwijl hij het belang benadrukt van het begrijpen van de morele conflicten achter neurotische fantasieën. Hij bekritiseert de cathartische methode en uit twijfels over de therapeutische waarde van het herbeleven van traumatische gebeurtenissen, die hij ziet als vaak fantastisch of overdreven. Beiden bespreken de rol van de persoonlijkheid van de therapeut in het genezingsproces en het belang van het vertrouwen van de patiënt in de therapeut. Jung bekritiseert het gebruik van hypnose en suggestieve methoden en geeft de voorkeur aan directe betrokkenheid bij de psyche van de patiënt. Hij pleit voor een psychoanalytische benadering die probeert onderliggende morele conflicten te begrijpen en die de zelfontdekking en persoonlijke groei van de patiënt aanmoedigt. Loy's onderzoek verkent de praktische toepassing van psychoanalyse, de uitdaging van tegenstrijdige literatuur in het veld en de mogelijke invloed van de suggesties van de therapeut op de psyche van de patiënt. Jung benadrukt het belang van de neutraliteit van de analyticus en de noodzaak voor de patiënt om zijn of haar eigen weg naar genezing te vinden, waarbij hij pleit tegen elke vorm van suggestie die de overtuigingen of doelen van de therapeut zou opdringen aan de patiënt.