Her çocuk özeldir. Her can değerlidir. Her insan hak ettiği değeri görmelidir. Bir hekim, bir baba ve bir uzman olarak en zor denilebilecek deneyimlerimden birisi de “otizm” ve otizm ile ilişkili rahatsızlıklarla ilgili olmuştur.

Bu tablo “otizm” olarak adlandırılmakla birlikte “Bir Başka Dünya” olarak dikkatimi çekmiş, ilk gördüğüm hastalarımdan beri üzerinde düşündüğüm durumlardan birisi olmuştur. İnsanı biraz şaşkınlığa, biraz çaresizliğe, biraz ümide, biraz sabra mecbur eden bu tablo, hala tam olarak açıklanamamaktadır. Bazı hastalarımda yaşadığım iyileşmenin getirdiği tarifsiz “mutluluk”un yanı sıra “Neden bütün hastalarda yaşanmıyor ?’’ diye sormaktayım.

Tıbbi ve bilimsel gelişmelere rağmen bazı hastalardaki çok az gelişme ve düzelmeme durumu ise anlayabildiğimiz bir durum değildir. Her geçen zaman, her yeni tedavi girişimi umutları artırmakta, “bir başka” dediğim durumlar giderek daha da düzelmeye başlamaktadır.